Tag Archives: kamp holland

theoploeg.net review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible bundelt Nederlands elektro-talent

‘Als wij retro uitbrengen? Dan wordt er tegenwoordig alleen maar retro uitgebracht’ is een gevleugelde uitspraak van Martijn van Gessel, labelmanager van Enfant Terrible. Hij heeft een punt. Toch is zijn label in Nederland een belangrijke kracht achter de huidige minimal electro-hausse. En spreekt, met het Zweedse Agent Side Grinder onder contract, international een aardig woordje mee. Met dubbellaar Kamp Holland geeft het platenlabel nu de ruimte aan Nederlands talent.

Dat doet Enfant Terrible goed. Zeker in een muzikaal landschap waar investeren in nieuw talent niet meer vanzelfsprekend is. Overleven als klein, enthousiast en toegewijd label kan alleen door een niche op te zoeken. Die heeft Enfant Terrible gevonden. Met succes. Het siert eigenaar Van Gessel dat hij zoekt naar meer. Actief investeren in talentvolle muzikanten en bands, bijvoorbeeld. Juist dat is belangrijker dan ooit. Door de overvloed aan nieuwe muziek wordt het steeds lastiger om écht onbekende muziek te ontdekken. Zeker in Nederland, waar de traditionele en nieuwe media traditioneel weinig aandacht heeft voor marginale cultuur.

Enfant Terrible ontgint een deel van de tegencultuur en brengt de vondsten naar een select publiek van liefhebbers. Het samenstellen van Kamp Holland moet monnikenwerk zijn geweest. Enfant Terrible is de afgelopen jaren immers een kwaliteitskeurmerk geworden voor proto-elektro, avantgardepop en experimentele popelectro. Hoe dan het kaf van het koren te scheiden? Loopt er, kortom, wel genoeg talent rond in Nederland?

Ja, is het antwoord. Kamp Holland bulkt van het talent. Enfant Terrible rekt er ook de grenzen van de eigen niche mee op. Zo flirt Autonon in Not For Immortals overduidelijk met breakcore en negentiger jaren rave en is Slaapstaking van Puin + Hoop spannende analoge noise. Anders, maar dat stoort niet. Ook, inmiddels bij de liefhebber bekende namen als Distel, Hunter Complex en Hadewych (hallo Einstürzende Neubauten!) kleuren Kamp Holland aangenaam oranje.

Grootste verrassing? De ritmische bliepgekte van Peter Quistgard die klinkt als een soort analoge, melodieuze industrial. Noemt ie zelf trouwens Toy Muzak, die stijl. Mooie staalkaart van een opbloeiende Nederlandse tegencultuur dus. Ben er snel bij. Kamp Holland verschijnt enkel op twee plakken vinyl, in beperkte oplage.

Theo Ploeg

original article

chain d.l.k. review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontKamp Holland is a new double vinyl compilation of Enfant Terrible which gathers sixteen bands coming from Holland. The label in the past focused their releases on minimal electronic / experimental pop and industrial electronic sounds influenced or produced during the late 70s / mid 80s. With Kamp Holland Enfant Terrible is redefining things presenting sixteen tracks where some of them have been influenced by the sound covered by the label during the past years and some others are influencing the label for its future releases. Has something changed? Well, yes. I think that this is the most heterogenous release of Enfant Terrible as we find: pulsating and menacing electro sounds (good one Bye bye by Lesbian Mouseclicks), synth retro sounds (Bakeliet with Don’t Let Them Know, Neurobit with Inner Hideaway, Pornologic with Pterodactyl Extraordinaire and Milligram Retreat with Allégement), great synth electro wave (really nice and melodic Ruimtevaart Vooruit by Staatseinde and a good dancey one Desert by Hunter Complex), orchestral breakbeat (Autonon’s Not For Immortals reminds me of Venetian Snares), dark electronic sounds ( Milligram Retreat with Allégement), experimental noisy tunes (Puin+Hoop – Slaapstaking), percussive post punk (Hadewych with Apse sound like a mix of Einsturzende Neubauten and UK Decay), circus weird experimental tunes (Logosamphia with “La Hars” sounds like a 60s hammond toon song mixed with breakbeat on the final part), pure pulsating electronic noise (Peter Quistgard with NONO sound like a gabber track composed with a Commodore 64 while Murw with Een Soort Van Geel sound like a throbbing electro noise collage) and melancholic pop wave (like the closing Itlien by Treasure Of Grundo). Available in mid June.

Maurizio Pustianaz

original article

roar e-zine review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontHet label Enfant Terrible kennen we inmiddels van de ondergrondse new wave en electroklanken die het label op vinyl de wereld in slingert. We kennen ze inmiddels al van een aantal platen, en nu hebben ze weer een nieuwe compilatie uitgebracht met het beste wat de Nederlandse electroscene te bieden heeft. De titel is Kamp Holland en het hele design is in stijl. Het ding is verkrijgbaar als dubbel LP in de beste traditie van het label.

Knisperende, minimale electro is meteen wat je te horen krijgt bij Lesbian Mouseclicks met Bye Bye, wat naadloos overgaat in het lome Don’t Let Them Know van Bakeliet. Na de eerste vier nummers is het al weer duidelijk hoe een lekker plaat dit is, waar de muziek naadloos in elkaar overgaat en je geen moment het gevoel hebt op te moeten staan om een nummertje over te slaan. Distel met Dögn is de nummer drie en zonder moeite gaat de trage, pulserende beat over in het dromerige bliepjesfestijn van Neurobit. Het nummer ebt langzaam weg en de A kant is klaar.

Dan schrik je wakker van de plotselinge zware bassen van Pornologic waar de track Pterodactyl Extraordinaire op steunt. Het is niet enkel minimalisme en koude electronica, want het vrolijke Ruimtevaart Vooruit van Staatseinde heeft lollige nederlandstalige zang. Het nummer is warm en doet meer denken aan een nummertje uit Sesamstraat. Deze kant van de plaat eindigt met Autonon met een zweverige synth track die klinkt als warme, positieve zonnestralen. Prima combinaties op elke zijde, wat niet geheel onbelangrijk is op vinyl.

Voor een voorproefje is er een mooie trailer beschikbaar van deze plaat, mocht de interesse geprikkeld zijn. Ik laat de tweede plaat even voor wat het is, maar geloof me, ook daar is genoeg te ontdekken voor de liefhebbers van ouderwetse, minimale electro. Enfant Terrible geeft Nederland een reden om trots op te zijn die hopelijk wel wat stemmen trekt.

4/5

Guido Segers