Tag Archives: garçon taupe
flyer: operator radio – 14 august 2020
playlist: machine cult by garçon taupe (featuring chase manhattan and white sunlight)
flyer: operator radio – december 14 2019
flyer: operator radio, rotterdam – october 26 2019
flyer: narrominded summer matinee, lolaland, blijburg, amsterdam – june 30 2019
compilation: apneu – mixed feelings (tape / digital)
release date: may 3 2016
format: tape / digital
label: subroutine records
info
Hard Feelings remix album by Dutch band Apneu. Includes White Castle (Remix by Hunter Complex).
Continue reading compilation: apneu – mixed feelings (tape / digital)
kwadratuur review: here is the night
De Nederlander Lars Meijer moest nog een elektronisch eitje uitbroeden dat totnogtoe onaangeroerd was gebleven: eentje waarin synthpop en new wave-invloeden zijn diepgelaagde laptopmuziek mochten vervoegen. Het gevolg is het project Hunter Complex, waar de gratis te downloaden ep Here Is the Night alvast een eerste voorsmaakje weggeeft. Een kleine handvol onherkenbare remixen van labelvrienden als Garçon Taupe, Coen Oscar Polack en Spoelstra zorgen niet enkel voor een extra diepgang, maar ook een grote diversiteit die ook de kunde van de remixers aardig in de verf zet.
Over de audio
Single Here Is the Night zelf is een typisch speeltje van Meijer: eentje waarbij hij op de dunne touw balanceert tussen commerciële 80’s popingrediënten en hoog geavanceerde elektronica. Synthesizertunes die liever niet dan wel teruggehoord worden, een oppervlakkig disco-elektro ritme en tenenkrullend handgeklap vormen een totaalbeeld waarvoor de dertiger met donkere stem de luisteraar toefluistert. Gelukkig heeft Hunter Complex deze track ook boordevol details, minuscule inhoudswijzigingen en extra aansporende patronen gestoken. Wat op het eerste gehoor, mede dankzij enkele vreemde melodiesprongen, vrij akelig en lelijk overkomt, blijkt dus begenadigd met een zorgvuldig uitgedokterd totaalbeeld waarmee dit plaatje helemaal thuis hoort in de Narrominded-stal.
Johan Giglot
kwadratuur review: here is the night ep
Hunter Complex is één van de vele alter ego’s van Lars Meijer, medestichter van het befaamde Narrominded-label dat inmiddels reeds tien jaar kwalitatieve elektronica voorop plaatst. Na muzikale oefeningen als lo-fi popsongwriter (Larz), met hiphoptronica (Living Ornaments) of in het IDM-wereldje (Psychon) haalt de hyperactieve doe-het-zelver nu zijn voorliefde voor synthpop en new wave uit de jaren ’80 uit de kast. Als voorbode op een volwaardig album (dat inmiddels ook reeds het licht mocht zien), gooit Hunter Complex alvast deze gratis downloadbare ep op de markt, waarbij nummer Here Is the Night ook door bevriende labelgenoten onder handen wordt genomen.
Disco deuntjes, foute synths en Italian houseritmen: Meijer maakt er een sport van om met veel kitsch iets hips te maken. Denk aan Moroder die met Sister Sledge huwt en voor hun avondfeest OMD hebben gevraagd om de openingsdans te voorzien, maar dan anno 2010. Here Is the Night, de single die uit het titelloze debuut van Hunter Complex werd geplukt, balanceert in elk geval tussen hip en nep.
Garçon Taupe heeft de boel omgetoverd in een ritmisch potten- en pannenspel dat met enkele hoge fluittonen even richting etnische muziek neigt, maar later leentjebuur gaat spelen bij de oude Aphex Twin. Schuifelende elektroclashritmen en onderliggende, industriële baspulsen: de Cosmic Manifestation Mix zou als abstract maar smaakvol kunnen bestempeld worden.
Spoelstra doet in Another Version wat met overstuurde discotunes, metaalklanken en rock’n’roll-drumwerk: een nogal zware en moeilijke combinatie. Dan doet Coen Oscar Polacks Morning versie het een stuk kalmer aan met langzaam omrollende, ambienteske klanktapijten waarin een onaards diepe spoken-wordstem zich met natuur-, ruis en bruisgeluiden vermengt. Dit stukje erg uitgepuurd sfeerwerk biedt een kleine vijf minuten uiterst boeiende luisterelektronica.
Hunter Complex scoort uiteindelijk nog even voor open doel met een instrumentale versie van Fashion Street als extraatje. Live piano, gitaar en sexy sax gaan weer net niet in de fout door een soort van lounge souljazzgeheel te vermengen met complexe ritmeshuffles.
Dit elpeetje pakt uit met een goed half uur elektronische smaakmakerij die een gezonde glimlach met een hoog compositieniveau vermengt. Een prima gevoel voor melodie en diepgang in combinatie met een grote diversiteit maakt dat deze cd niet echt overkomt als een remixplaat, maar veeleer als een staalkaart van de Narrominded-artiestenstal.
Johan Giglot
cracked review: here is the night ep
Releasing a CD-single with one outtake of a regular album with four remixes and one unreleased track, and all that as a pre-release to the coming album, is a tactic usually employed by major labels. But here it is Narrominded, one of the most renowned, one hundred percent independent labels still around, and there is no idea that the Dutch label would try to get into the major charts or try its luck on the stock exchange. It is just to eclectic in its musical tastes and to openminded and focused on the music in its releases.
Lars Meijer and Coen Oscar Polack, the two minds behind the label narrominded as well as various musical projects, amongst them Hunter Complex, which is Meijer and his solo visions of music, can be trusted to follow their tastes more than their briefcases. Moreover, the remixers are all from the scene that has built around the label, such as Garcon Taupe (who have just released on Narrominded), Spoelstra (who have an album coming up called The Almighty Internet) and Oscar Coen Polack himself. And finally, this EP is also available as a free mp3 download, so it is really more an introductory card to the label.
Albeit a rather restricted one. The music, starting from the song Here Is the Night, is restricted to basic keyboard and synthesizer beats and harmonies, very much like the electro beat experimented with in the early eighties and which Mute records took its first steps towards eternal fame in. Narrominded haven’t found their Depeche Mode yet, unfortunately. Only the original track has vocals, sung in perfect mimicry of the dark, almost gothic electro-pop that I remember from my early teenage-hood. Hunter Complex really states that he used a lot of synties from the eighties (bad luck for anybody who sold his old synthies ten years ago for cheap, because now they seem to be in big demand and you may get top dollar for it) but also perused the boundary-less recording possibilities available nowadays.
To the remixes: Garcon Taupe focuses on the percussive parts and dabbles with multi-layered beats and synthie-congas. Spoelstra reduces the song to a synthie-bedroom wizard version and what is possibly a one-take recording. It seems to me that at one point he hit the wrong note and – which is always a good tactic – remained hitting it until it starts to sound meant that way and becomes meaningful and fitting. Coen Oscar Polack finally takes out the rhythm totally and turns the song into a slowly flowing ambient track with the vocals reduced to a humming, transcending instrumental layer adding bass in the back. No, it is not like Psychic TV, only somewhat.
The final track, another Hunter Complex original, is another odd pop song somehow re-vived from the eighties. Fashion Street has high pitched comic vocals on the intro, glass chime synthies and even that sort of echoy saxophone and wailing guitar that makes late night, rainy street scenes in action movies from the eighties so cool. You know, the point in the plot where the main hero is all alone and has to get to grips with all he has done wrong and how come everything seems to be against him. That is usually the point where he drives his sports car through Los Angeles at night and from there onwards everything turns towards his way and he kills the main gangster / gets the girl finally / saves his friendship.
I am currently looking forward if that time machine effect will work out on the full length album that will be released this month. Otherwise I will have to go and see if I can find Live and Die in L.A. on DVD.
Georg Gartlgruber