Tag Archives: enfant terrible

gonzo circus review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible wordt vaak aanzien als een reissue- of retrolabel. Volstrekt tenonrechte, want het Nederlandse label blijft, net als gelijkgezinde labels als AnnaLogue, Wierd of Minimal Wave, continu nieuwe namen lanceren. Enfant Terribleh anteert daarbij een beproefde werkwijze, namelijk het uitbrengen van compilaties. Meestal op vinyl, zoals Electronic Renaissance, Festival Der Genialen Dissidenten of deze Kamp Holland. Daarnaast heeft Enfant Terrible ook veel meerte bieden dan new wave in al zijn verschijningsvormen: minimal wave, postpunk, industrial, cold wave, elektro, etcetera. Dat wordt nogmaals bewezen met dedubbelelpee Kamp Holland waarbij minimale elektronica met wortels in de vroegejaren 1980 (Lesbian Mouseclicks, Bakeliet, Distel, Pornologic, Hunter Complex, Sololust, Milligram Retreat) wordt afgewisseld met meer experimentele geluiden (Neurobit, Puin + Hoop, Logosamphia, Murw) en zelfs breakcore (Autonon, Peter Quistgard). Op die manier slaat Enfant Terrible een brug tussen vroeger en nu enerzijds, en weet het dat retro stigma enigszins van zich af te gooien anderzijds. Met Puin + Hoop of uitblinker Hadewych worden weliswaar geen nieuwe artiesten in despots gezet, maar worden vooral minder voor de hand liggende acts geïntroduceerd ineen scene die ze misschien zelf niet zou oppikken. Ook dat is een verdienste die Enfant Terrible op haar konto mag schrijven. Geheel volgens de minimal traditie krijgt ook het Nederlands een plaatsje op Kamp Holland, getuige een project als Staatseinde met het catchy Ruimtevaart Vooruit. Voorspelbaarheid is uit den boze; dat bewijst ten slotte de donkere pop van Treasure Of Grundo die het geheel in stijlmag afronden. Kamp Holland wil naar eigen zeggen een onderbelicht deel van deNederlandse muzikale tegencultuur documenteren en is daar met deze dubbelelpee met verve in geslaagd. Kamp Holland biedt namelijk de perfecte inkijk in een boeiende muzikale tegencultuur.

swat

blackoutmusique.com review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontAventures hollandaises

Les Oranjes éli­minent le Bré­sil et se taillent une place en de­mi-​fi­nale pour la Coupe du monde : l’équipe hol­lan­daise semble pro­mise à un brillant ave­nir si on en croit les ana­lystes… à moins que les Al­le­mands ne s’en mêlent. Enfin. Nous ne sommes pas ici pour par­ler de sport, et si les Pays-​Bas s’y en­tendent en foot, l’éti­quette hol­lan­daise En­fant Ter­rible se charge cet été de nous prou­ver qu’ils ne sont pas en reste ques­tion mu­sique syn­thé­tique un­der­ground. Après s’être dis­tin­gués par la pu­bli­ca­tion de plu­sieurs com­pi­la­tions d’avant-​​garde in­ter­na­tio­nale (voir notre post pré­cé­dent), le label se tourne enfin vers la scène lo­cale et nous en pro­pose un re­cen­se­ment mu­si­cal nec plus ultra.

Kamp Hol­land, c’est ainsi, selon les propres termes d’En­fant Ter­rible, deux vi­nyles d’élec­tro­nique mi­ni­male, pro­to-​elek­tro ou pop avant-​​garde: la vo­lon­té de trans­cen­der les genres est af­fi­chée et re­ven­di­quée au sein de cette col­lec­tion ico­no­claste. L’en­semble, d’un in­té­rêt constant à dé­faut d’une qua­li­té sou­te­nue, os­cille entre des chan­sons dan­santes de fac­ture clas­sique aux­quelles s’op­posent plu­sieurs pistes ins­tru­men­tales. La na­ture plus ou moins ac­ces­sible de ces der­nières (on varie des ri­go­lotes Pte­ro­dac­tyl Ex­tra­or­di­naire par Por­no­lo­gic ou La Hars de Lo­go­sam­phia, aux plus brui­tistes Slaaps­ta­king de Puin + Hoop et NONO de Peter Quist­gard) compte d’ailleurs pour beau­coup dans l’aura ex­pé­ri­men­tale qui se dé­gage de prime abord à l’écoute de la com­pi­la­tion. Cer­tains se­ront peut-​être re­bu­tés par les chan­ge­ments fré­quents et ra­di­caux de tempo et d’am­biance qui sur­viennent d’une piste à l’autre, chan­ge­ments qui peuvent rendre plus dif­fi­cile une écoute sui­vie des disques; pour notre part, nous pré­fé­rons sa­luer le cou­rage de l’éti­quette qui ose nous of­frir un pro­duit dif­fé­rent et au­then­tique. À cha­cun en­suite d’en juger selon ses propres goûts et in­cli­na­tions.

Quant aux quelques mor­ceaux plus ap­pro­priés aux mains des DJs un­der­ground d’ici et d’ailleurs, il y en a pour tous les goûts, des pistes très pop à celles plus dark d’in­fluence go­thique (on pense à la qua­si-​EBM Bye Bye des Les­bian Mou­se­clicks – En­fant Ter­rible reste fi­dèle à lui-​même). Trois nous ont tout par­ti­cu­liè­re­ment plu et nous vous les of­frons ici en écoute : les joyeuses lignes de syn­thé­ti­seur de Ruim­te­vaart Voo­ruit par Staat­seinde nous ren­voient à une synth-​​pop début 1980 à la Stahl­netz; Hun­ter Com­plex nous pro­posent des rythmes ré­so­lu­ment plus disco avec une De­sert que ne re­nie­rait pas To­bias Berns­trup; enfin, les ama­teurs de mi­ni­mal wave trou­ve­ront leur compte avec Al­lé­ge­ment de Mil­li­gram Re­treat, entre basse ro­bo­tique, voix éthé­rées et bruits de ra­dio-​tran­sis­tor. Si l’aven­ture vous dit, vous pou­vez mettre la main sur une des 623 co­pies li­mi­tées de Kamp Hol­land au www.​en­fant-​​ter­rible.​nl/​en­fant17.​html.

Georges Dimitrov

musicfrom.nl review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible is een belangrijke speler in de elektronische tegencultuur. Het label biedt sinds lange tijd ruimte aan verschillende soorten elektronische undergroundmuziek en wil zich voortaan nog sterker maken voor de lokale muziekscene. Op deze nieuwe verzamelaar geeft Enfant Terrible een overzicht van de huidige onafhankelijke elektronische muziekscene in Nederland.

Kamp Holland bevat een zeer breed scala aan elektronische acts uit diverse (sub)stijlen. Opvallend is hierbij dat het materiaal ondanks de grote variatie aan stijlen van een constante, zeer hoge kwaliteit is. Natuurlijk liggen sommige tracks beter in het gehoor dan andere, maar zwakke broeders bevat Kamp Holland eigenlijk niet. Omdat het te ver gaat om alle tracks uitvoerig te beschrijven, zullen we ons hier beperken tot de meest opvallende composities, maar eigenlijk doen we hiermee de rest tekort.

Opener Bye Bye van Lesbian Mouseclicks is een uptempo electrotrack die ook wel op Dave Clarke’s mixplaat World Service 2 had kunnen staan. Meteen hierna laat Bakeliet een heel ander geluid horen met Don’t Let Them Know. Dit nummer gaat meer richting OMD en Kraftwerk. De tracks van Neurobit en Pornologic refereren door de Commodore-achtige computergeluidjes nogal sterk aan het begin van de jaren ’80.

Ruimtevaart Vooruit van Staatseinde combineert elektronica met dialectpop en introduceert hiermee een compleet nieuw en wat uw recensent betreft erg leuk genre in de popmuziek. Desert van Hunter Complex is een wat donker electropopnummer, dat een stuk beter is dan het materiaal op het debuutalbum. Eén van de heftigste tracks op Kamp Holland is Not For Immortals van Autonon. Eigenlijk bestaat dit nummer uit twee delen die tegelijkertijd ten gehore worden gebracht en soms naadloos in elkaar vloeien. Er is een semi-klassiek stuk met strijkers te horen, maar daaronder en soms daaroverheen zit een track met vette breakbeats waar Atari Teenage Riot nog een puntje aan kan zuigen. Erg goed bedacht en bovendien een geweldige track.

De tracks van Distel en Puin & Hoop zitten in de dark-ambient hoek en ook Apse van Hadewych is donker en vrij rustig. Deze track bevat echter ook zang die het geheel een wat Teutoons karakter geeft. La Hars van Logosamphia begint met een uiterst lullig kermisdeuntje, maar dit wordt verderop voorzien van een vette breakbeat. Tegen het eind van Kamp Holland staan twee tracks die een flinke aanslag plegen op het gehoor van onervaren luisteraars. NONO van Peter Quistgard bevat veel noise en een flinke beat, maar Een Soort Van Geel van Murw is juist zeer experimenteel en beatloos. Kamp Holland eindigt vervolgens met het heerlijk relaxte Itlien van Treasure Of Grundo’ waarin piano, strijkers en een vrouwenstem de boventoon voeren.

Enfant Terrible geeft ons met Kamp Holland een dwarsdoorsnede van de elektronische undergroundscene. Als we op deze verzamelaar af mogen gaan, staat die er uitstekend voor. Als we bij MusicFromNL cijfers of sterren zouden uitdelen, kreeg deze verzamelaar van Enfant Terrible het volle aantal punten. Wereldplaat!

Eric Rijlaarsdam

original article

kindamuzik review: various artists – kamp holland

press, ,

various artists - kamp holland outside frontHet Utrechtse label Enfant Terrible gaf als een van de eerste een hernieuwd podium aan de pioniers van de minimale elektronica, proto-electro en avant- of experimentele pop. Dit gebeurde veelal in de vorm van het uitgeven van uit archieven opgeduikelde historische opnamen. Met een eerdere compilatie liet het label echter al zien ook zijn voelsprieten in het heden te hebben, hetzelfde geldt voor het tekenen van de Zweedse klasbak-act Agent Side Grinder.

Dat Enfant Terrible ook de tegenwoordige tegencultuur van voornamelijk minimal elektronica een warm hart toedraagt en voorwaarts wil helpen, blijkt met de release van de dubbel-lp Kamp Holland. Niet minder dan zestien Nederlandse undergroundacts geven acte de présence. De verzamelaar trapt af met de new rave-achtige elektropop van Lesbian Mouseclicks (waarvan eindelijk een eerste eigen release verschijnt deze maand: de ep Low Dig Recording Sessions). Distel zwelgt in vervaarlijk beklemmende angstpopsferen, Hadewych heeft zich laten inspireren door Einstürzende Neubauten en liefhebbers van 8-bit blieps komen bij Neurobit aan hun trekken.

Opvallend genoeg is Kamp Holland een rijkgeschakeerde waaier waarin de kwaliteit nooit aflaat en allesbehalve een van de hak op de tak springende lappendeken. Sterker: waar de gepresenteerde talenten zich hebben laten inspireren door de voorhoede die Enfant Terrible eerder uitbracht, voeren zij samen genomen een coherente klank ten tonele die als eigen aan het label gekenschetst moet worden. Van nerdy navelstaarderig tot ziedende breakcore, van industrieel tot dromerig en trippy vervoerend, zoals in het afsluitende Goldfrappachtige wiegelied van Treasure of Grundo, presenteert Enfant Terrible hier niet alleen een Oranjeselectie om fier op te zijn, maar geeft het label zichzelf vooral een gezicht in het heden.

Sven Schlijper

original article

compilation: various artists – kamp holland (2lp)

discography, , , , , , , , , , , , , , , , ,

various artists - kamp holland outside frontrelease date: june 19 2010
format: 2lp
label: enfant terrible

info

Enfant Terrible was one of the first labels to give recognition and attention to the pioneers of minimal electronics / proto-elektro / avant-garde pop / experimental pop music from the late 1970’s and early 1980’s. Next to that it is one of the few labels in this field of music that truly invests in the development of new talents in this music tradition. In short: Enfant Terrible has been mapping the field of this counter culture and contributing to its development since the very start of its activities.

But in this world of followers and copycats we have an agenda of our own. We go furthur and dare to move into new territories. Both when it comes to content and ways of organizing the business part we are at the forefront of independent music culture. We keep it real, stay ourselves and a hundred percent independent.

While Enfant Terrible for an important part has built the current niche of minimal electronics we also have always looked beyond rigid style definitions and established artists. All our compilation releases have been highly acclaimed for this.

The time is now… we go for the logical next step… supporting and contributing to the local music scene.

Kamp Holland is an overview of the current independent electronic music scene from Holland. Some of the artists on this compilation have been inspired by the music tradition we have been building. Others are inspiring Enfant Terrible in its current development. Always furthur we go…

This is the Royal Dutch Underground!

Continue reading compilation: various artists – kamp holland (2lp) →

eclectro review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible is niet zoals andere Nederlandse labels. En zo zijn ook de Nederlandse artiesten die label eigenaar Martijn van Gessel heeft verzameld, niet zoals anderen.

Om de vergelijkingen alvast achter de rug te hebben: deze artiesten zijn niet ‘west coast’. Ze komen overduidelijk niet uit de stal van Lomechanik, Sending Orbs of Delsin, en erbij in slaap vallen lukt al helemaal niet. Al leunen ze wat naar het experimentele geluid van Narrominded (twee artiesten van de compilatie komen daar vandaan), of naar de rauwheid van Eat Concrete, loop je ook daar op een dood spoor. En toch is de cover voorzien van een Hollands bloemenveld – tenminste, daar ga ik voor het gemak even vanuit – en laat de titel van het album geen twijfel. Maar als dit Kamp Holland is, waar staat dat kamp dan?

Don’t Let Them Know van Bakeliet knalt. Het nummer stuwt vooruit, en is moeiteloos sfeervol – zelfs op slechte speakers. Distel pruttelt introvert in papa’s geheime zolderkamer, maar verveelt niet. Neurobit ligt misschien nog het meest in het verlengde van de ‘Nederlandse traditie’: melodieus, open, wijd. Tijdens Pornologic doet de nostalgie het hart zinken (op een goede manier), maar net als hij voorgoed onder dreigt te gaan, is daar de kinderelectro van Staatseinde. Ruimtevaart Vooruit is slim, grappig, maar misschien niet veel meer.

Hunter Complex zet – alweer – een sterke track neer. Rond twee minuut twintig dendert Desert richting het Euro Song Festival, om met hetzelfde gemak weer te vervallen in die blitse pop wave die we van hem kennen. Ik krijg het maar niet uit mijn hoofd dat Hunter Complex het alter ego is – of eigenlijk, zou moeten zijn geweest – van Sting.

Om te zeggen dat Allégement, (Milligram Retreat) voelt als een hedendaagse Palais Schaumburg gaat wat ver, maar die invloeden uit de Neue Deutsche Welle zijn er zeker – zowel de avant garde hakkeligheid als de prachtige dansdeuntjes. De vocals halverwege zijn erg fraai. Puik werk!

En dat geldt eigenlijk voor de hele release. Enfant Terrible bewijst niet alleen internationaal te kunnen scoren, maar ook een vinger aan de pols te hebben van de Nederlandse electronica. Van Gessel presenteert een groep artiesten die (niet allemaal!) binnen de ‘gevestigde’ Nederlandse scene in de periferie zitten. Ik ben benieuwd of ET ze daar uit kan helpen.

Evelyn Austin

theoploeg.net review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible bundelt Nederlands elektro-talent

‘Als wij retro uitbrengen? Dan wordt er tegenwoordig alleen maar retro uitgebracht’ is een gevleugelde uitspraak van Martijn van Gessel, labelmanager van Enfant Terrible. Hij heeft een punt. Toch is zijn label in Nederland een belangrijke kracht achter de huidige minimal electro-hausse. En spreekt, met het Zweedse Agent Side Grinder onder contract, international een aardig woordje mee. Met dubbellaar Kamp Holland geeft het platenlabel nu de ruimte aan Nederlands talent.

Dat doet Enfant Terrible goed. Zeker in een muzikaal landschap waar investeren in nieuw talent niet meer vanzelfsprekend is. Overleven als klein, enthousiast en toegewijd label kan alleen door een niche op te zoeken. Die heeft Enfant Terrible gevonden. Met succes. Het siert eigenaar Van Gessel dat hij zoekt naar meer. Actief investeren in talentvolle muzikanten en bands, bijvoorbeeld. Juist dat is belangrijker dan ooit. Door de overvloed aan nieuwe muziek wordt het steeds lastiger om écht onbekende muziek te ontdekken. Zeker in Nederland, waar de traditionele en nieuwe media traditioneel weinig aandacht heeft voor marginale cultuur.

Enfant Terrible ontgint een deel van de tegencultuur en brengt de vondsten naar een select publiek van liefhebbers. Het samenstellen van Kamp Holland moet monnikenwerk zijn geweest. Enfant Terrible is de afgelopen jaren immers een kwaliteitskeurmerk geworden voor proto-elektro, avantgardepop en experimentele popelectro. Hoe dan het kaf van het koren te scheiden? Loopt er, kortom, wel genoeg talent rond in Nederland?

Ja, is het antwoord. Kamp Holland bulkt van het talent. Enfant Terrible rekt er ook de grenzen van de eigen niche mee op. Zo flirt Autonon in Not For Immortals overduidelijk met breakcore en negentiger jaren rave en is Slaapstaking van Puin + Hoop spannende analoge noise. Anders, maar dat stoort niet. Ook, inmiddels bij de liefhebber bekende namen als Distel, Hunter Complex en Hadewych (hallo Einstürzende Neubauten!) kleuren Kamp Holland aangenaam oranje.

Grootste verrassing? De ritmische bliepgekte van Peter Quistgard die klinkt als een soort analoge, melodieuze industrial. Noemt ie zelf trouwens Toy Muzak, die stijl. Mooie staalkaart van een opbloeiende Nederlandse tegencultuur dus. Ben er snel bij. Kamp Holland verschijnt enkel op twee plakken vinyl, in beperkte oplage.

Theo Ploeg

original article

chain d.l.k. review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontKamp Holland is a new double vinyl compilation of Enfant Terrible which gathers sixteen bands coming from Holland. The label in the past focused their releases on minimal electronic / experimental pop and industrial electronic sounds influenced or produced during the late 70s / mid 80s. With Kamp Holland Enfant Terrible is redefining things presenting sixteen tracks where some of them have been influenced by the sound covered by the label during the past years and some others are influencing the label for its future releases. Has something changed? Well, yes. I think that this is the most heterogenous release of Enfant Terrible as we find: pulsating and menacing electro sounds (good one Bye bye by Lesbian Mouseclicks), synth retro sounds (Bakeliet with Don’t Let Them Know, Neurobit with Inner Hideaway, Pornologic with Pterodactyl Extraordinaire and Milligram Retreat with Allégement), great synth electro wave (really nice and melodic Ruimtevaart Vooruit by Staatseinde and a good dancey one Desert by Hunter Complex), orchestral breakbeat (Autonon’s Not For Immortals reminds me of Venetian Snares), dark electronic sounds ( Milligram Retreat with Allégement), experimental noisy tunes (Puin+Hoop – Slaapstaking), percussive post punk (Hadewych with Apse sound like a mix of Einsturzende Neubauten and UK Decay), circus weird experimental tunes (Logosamphia with “La Hars” sounds like a 60s hammond toon song mixed with breakbeat on the final part), pure pulsating electronic noise (Peter Quistgard with NONO sound like a gabber track composed with a Commodore 64 while Murw with Een Soort Van Geel sound like a throbbing electro noise collage) and melancholic pop wave (like the closing Itlien by Treasure Of Grundo). Available in mid June.

Maurizio Pustianaz

original article

roar e-zine review: various artists – kamp holland

press, , ,

various artists - kamp holland outside frontHet label Enfant Terrible kennen we inmiddels van de ondergrondse new wave en electroklanken die het label op vinyl de wereld in slingert. We kennen ze inmiddels al van een aantal platen, en nu hebben ze weer een nieuwe compilatie uitgebracht met het beste wat de Nederlandse electroscene te bieden heeft. De titel is Kamp Holland en het hele design is in stijl. Het ding is verkrijgbaar als dubbel LP in de beste traditie van het label.

Knisperende, minimale electro is meteen wat je te horen krijgt bij Lesbian Mouseclicks met Bye Bye, wat naadloos overgaat in het lome Don’t Let Them Know van Bakeliet. Na de eerste vier nummers is het al weer duidelijk hoe een lekker plaat dit is, waar de muziek naadloos in elkaar overgaat en je geen moment het gevoel hebt op te moeten staan om een nummertje over te slaan. Distel met Dögn is de nummer drie en zonder moeite gaat de trage, pulserende beat over in het dromerige bliepjesfestijn van Neurobit. Het nummer ebt langzaam weg en de A kant is klaar.

Dan schrik je wakker van de plotselinge zware bassen van Pornologic waar de track Pterodactyl Extraordinaire op steunt. Het is niet enkel minimalisme en koude electronica, want het vrolijke Ruimtevaart Vooruit van Staatseinde heeft lollige nederlandstalige zang. Het nummer is warm en doet meer denken aan een nummertje uit Sesamstraat. Deze kant van de plaat eindigt met Autonon met een zweverige synth track die klinkt als warme, positieve zonnestralen. Prima combinaties op elke zijde, wat niet geheel onbelangrijk is op vinyl.

Voor een voorproefje is er een mooie trailer beschikbaar van deze plaat, mocht de interesse geprikkeld zijn. Ik laat de tweede plaat even voor wat het is, maar geloof me, ook daar is genoeg te ontdekken voor de liefhebbers van ouderwetse, minimale electro. Enfant Terrible geeft Nederland een reden om trots op te zijn die hopelijk wel wat stemmen trekt.

4/5

Guido Segers