dark entries review: here is the night ep

hunter complex - here is the night ep outside frontEeder hadden we het al over Hunter Complex die mij heerlijk wist te verrassen met zijn synthpop dat ontegensprekelijk gebaseerd is op de jaren ’80 en daar tamelijk unieke dingen wist met te doen.

Als aanloopje tot die eerste cd bracht het Nederlandse label Narrominded de single Here Is the Night uit, die je trouwens op de site gratis kan downloaden.

Zoals eerder vermeld is Hunter Complex het new wave/synthpopproject van de Nederlandse electronica-artiest Lars Meijer.

Het is maar de vraag of we een gratis EP (die dus ook als volwaardige cd in digipack verkrijgbaar is) even streng moeten beoordelen dan wanneer je er geld moet voor neer leggen. Zoals tegenwoordig bij alle singles het geval is, is dit weer een uitgebreide collectie van remixes geworden (niet dat je dat nu echt hoort want artiesten als Garçon Taupe, Spoelstra of Coen Oscar Polack maken het origineel bijna onherkenbaar) en het durft wel eens de richting uit te gaan van Jan Hammer en mensen met een goed geheugen weten dat dit de ex-jazzartiest is die destijds hoge toppen scoorde met zijn Miami Vice-nummertjes, een serie waar Lars Meijer een zwak voor heeft.

Synthpop met een funky touch dus en alhoewel ik het best leuk vindt sluipt ergens het gevaar dat u zou kunnen denken dat de full cd van Hunter Complex van hetzelfde laken een broek is, wat dus niet het geval is.

6/10

Didier Becu

original article

dark entries review: hunter complex

hunter complex - hunter complex outside frontHunter Complex is het muzikaal project van Lars Meijer en het zegt je misschien niks maar een tijdje terug bracht deze Lars wat materiaal uit op het tot cultlabel verheven Skam Records, en ook al hoor je hier een beetje dance-invloeden is Hunter Complex een echte ode aan de eighties geworden.

Volgens deze man zijn de eighties een echte smeltkroes van kitsch en melancholica geworden waarbij hij de tv-reeks Miami Vice als ultiem voorbeeld aanhaalt en u kunt er mee lachen, ook al ligt het zeker aan de leeftijd, behoor ik ook tot één van die rare kwasten die naar de winkel holde om de DVD-boxen van deze serie aan te schaffen.

Maar dit gaat over muziek en niet over de avonturen van Sonny en Rico.

Na een EP te hebben uitgebracht op het nieuwe indielabel Narrominded dat zich lijkt te specialiseren in hedendaagse synthpopklanken werd de tijd rijp geacht voor een volledige CD en het is een fantastische cd geworden waar de originaliteit (en synthmelancholie) van afdruipt.

Meestal klinken dergelijke cd’s niet meer als een aardige poging om de tijdsgeest terug op te roepen maar deze Hunter Complex slaagt daar meer dan aardig in en het zou gerust in 1986 kunnen uitgebracht zijn, zelfs de hoes voelt zo aan.

Ook meer dan verdienstelijk is dat deze cd echt origineel klinkt want meestal is zo’n synthpoprelease vaak niet meer dan een Depeche Mode-probeersel maar dat is het geenszins het geval.

Originele synthpopmelodien verpakt in songs die iedere 80’s-fan met goede smaak zal omarmen.

Absoluut een kans geven!!!

8/10

Didier Becu

original article

norman records review: hunter complex

hunter complex - hunter complex outside frontNow if you’re interested in some quality synth pop then look no further… This is the nom de plume of Lars Meijer who has also recorded as Larz and also with Psychon and Living Ornaments who had a track on the old Skam Cats CD. I gotta hand it to him, he does a stellar job on the synthesizers, obviously referencing many 80’s influences but still with his own angle. Lars keeps the spirit of classic synth pop alive with a healthy balance of glitz and darker more melancholy passages. Lots of classy synth sounds and vibrant ideas all nicely articulated.

Ant

original article

terrorverlag review: various artists – kamp holland

various artists - kamp holland outside frontKamp Holland ist seit 2006 der Haupt-Militärstützpunkt in Afghanistan. Aber vermutlich hat die Namensassoziation nichts mit dem gleichnamigen Sampler der Minimal-Schmiede Enfant Terrible zu tun. Denn auf der Doppel-LP findet sich keine Militärmusik, sondern genau das, womit sich das niederländische Label seit seiner Gründung im Jahre 2004 beschäftigt: feine elektronische Musik von längst vergriffenen und fast vergessenen Schätzen aus der Pionierzeit der Minimal Elektronik bis hin zu neuen Acts.

Das besondere an Kamp Holland ist, dass hier ausschließlich neue Projekte aus den Niederlanden vertreten sind, die aber durchaus hörenswert sind. Die bekanntesten Vertreter dürften Distel, Hadewych und Lesbian Mouseclicks sein, obwohl auch diese noch sehr independent sind. Das ist ja auch, was sich Enfant Terrible auf die Fahne schreibt. Jedenfalls bekommt der Hörer auf insgesamt 16 elektronischen Tracks einen Überblick über die holländische Independent Electronic Music. Einige Acts wie Bakeliet, Distel, Neurobit, Staatseinde oder Milligram Retreat orientieren sich dabei eher am klassischen Minimal der späten 70er und 80er, andere wie Lesbian Mouseclicks, Pornologic, Hunter Complex, Sololust oder Hadewych liefern neue Styles. Aber auch Breakbeat und Jungle findet Einzug bei Enfant Terrible mit Autonon, Peter Quistgard oder Murw.

Somit ist für fast jeden elektronischen Geschmack etwas dabei und das teilweise auf überraschend hohem Niveau. Mindestens die Hälfte der Songs sind richtige Kracher, die gerne auch die Szene-Tanzfläche beschallen können.

Wie bei Enfant Terrible gewohnt, gibt es Kamp Holland ausschließlich auf feinem Vinyl in einer Auflage von 623 Exemplaren. Als Cover einer der Exportschlager des Landes, wobei man ganz klar sagen muss, dass Holland doch weitaus mehr zu bieten hat als Käse und Blumen. Eine lohnenswerte Investition.

ImBlutfeuer

original article

chain d.l.k. review: hunter complex

hunter complex - hunter complex outside frontHunter Complex is the project of Lars Meijer, guy already involved with Living Ornaments and Psychon and also one of the people who runs the Narrominded label. Hunter Complex is his debut album under this moniker and contains twelve songs that find their roots into 80s electronic / synthpop music. Lars’ songwriting recalled me the electronic wave of the last decade of 70s and the first of 80s when people like John Foxx, Paul Haig and Thomas Leer were producing their hits. If you’re questioning yourself if there is a reason why I picked up these three names, well for sure there is one: Lars, in my opinion, is looking for the right blend of electronic analog sounds and personal songwriting and for this reason we have intimate song like Chinese Restaurants and Fashion Street (with an upfront piano/organ duet that remind me of some Scritti Politti atmospheres), cold wave tunes like Here Is the Night (the last year Lars issued an E.P. with three mixes of the song, the original and the instrumental versions which is available as free download and as MCD) and Kerosine. If you love all the kind of 80s wave bands, from Human League to ABC passing from A Flock Of Seagulls, Ultravox, Dalis Car, etc, I suggest you to check Hunter Complex.

Maurizio Pustianaz

original article

gonzo circus review: various artists – kamp holland

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible wordt vaak aanzien als een reissue- of retrolabel. Volstrekt tenonrechte, want het Nederlandse label blijft, net als gelijkgezinde labels als AnnaLogue, Wierd of Minimal Wave, continu nieuwe namen lanceren. Enfant Terribleh anteert daarbij een beproefde werkwijze, namelijk het uitbrengen van compilaties. Meestal op vinyl, zoals Electronic Renaissance, Festival Der Genialen Dissidenten of deze Kamp Holland. Daarnaast heeft Enfant Terrible ook veel meerte bieden dan new wave in al zijn verschijningsvormen: minimal wave, postpunk, industrial, cold wave, elektro, etcetera. Dat wordt nogmaals bewezen met dedubbelelpee Kamp Holland waarbij minimale elektronica met wortels in de vroegejaren 1980 (Lesbian Mouseclicks, Bakeliet, Distel, Pornologic, Hunter Complex, Sololust, Milligram Retreat) wordt afgewisseld met meer experimentele geluiden (Neurobit, Puin + Hoop, Logosamphia, Murw) en zelfs breakcore (Autonon, Peter Quistgard). Op die manier slaat Enfant Terrible een brug tussen vroeger en nu enerzijds, en weet het dat retro stigma enigszins van zich af te gooien anderzijds. Met Puin + Hoop of uitblinker Hadewych worden weliswaar geen nieuwe artiesten in despots gezet, maar worden vooral minder voor de hand liggende acts geïntroduceerd ineen scene die ze misschien zelf niet zou oppikken. Ook dat is een verdienste die Enfant Terrible op haar konto mag schrijven. Geheel volgens de minimal traditie krijgt ook het Nederlands een plaatsje op Kamp Holland, getuige een project als Staatseinde met het catchy Ruimtevaart Vooruit. Voorspelbaarheid is uit den boze; dat bewijst ten slotte de donkere pop van Treasure Of Grundo die het geheel in stijlmag afronden. Kamp Holland wil naar eigen zeggen een onderbelicht deel van deNederlandse muzikale tegencultuur documenteren en is daar met deze dubbelelpee met verve in geslaagd. Kamp Holland biedt namelijk de perfecte inkijk in een boeiende muzikale tegencultuur.

swat

dsite review: hunter complex

hunter complex - hunter complex outside frontBiografia articolata quella relativa all’olandese Lars Meijer alias HC: attivo dalla fine degli anni 90’s celato sotto lo pseudonimo Larz, autore all’epoca di due albums ed un 7″, in seguito componente del progetto Psychon Troopers, ora noti semplicemente come Psychon, autore nel 2004 di un valido album titolato As When Lighted realizzato in collaborazione con Gabry de Waaij nonchè autore dell’ep Here’s The Night, antecedente al debut full lenght oggi in esame nella cui tracklist spiccava una rielaborata new version del brano Another Green World di Brian Eno. La label Narrominded si occupa della pubblicazione di questo lavoro a mezzo percorso tra non strepitosi registri new wave minimale ed electro, interpretati con peccaminoso spirito easy ma denotanti alcuni interessanti spunti degni di menzione. Nelle strategie strumentali riaffiorano le immancabili provenienze 80’s a supporto di un sound pulito, lineare, creato da synths, un elementare reticolo di drum-programming e garbati vocals (Wait) o su secche ritmiche e melodie da disco-club d’altri tempi (Here Is The Night). Tracce poliritmiche dalle atmosfere retrò intessute su educati spartiti electropop (Dance) comunicano il desiderio di sperimentare essenziali giochi di synth ingentiliti da soavi voalizzi (Exit): la bassa timbrica degli stessi ricama aggraziati quanto sterili moduli electro-non-so-chè (Cross) oltrepassati da dubbi ibridi alternative-pop metropolitano di scarso mordente (Fashion Street). Il ritorno ad una buona electro-wave finemente elaborata non fa soffermare l’attenzione sulle semplicistiche procedure negli arrangiamenti (Moonset), mentre la nuda ritmica vagamente disco 80’s circonda vocals filtrati ed armonie astratte (Black). Le irrinunciabili infuenze wave del trascorso ventennio incontrano nuovamente l’elettronica grezza del periodo di appartenenza generando però melodie di scarsa personalità (Chinese Restaurants) oppure, al contrario, piccoli gioielli electro-minded dalla lenta percussività synthetica che punteggia uno squisito apparato tastieristico simile ad una pioggia luminescente (Turn). Drum-machine segmentata, prog e canto attenuato si incorporano originando songs a tutto relax (Kerosine) concludendo la tracklist con mature ed apprezzabili manifestazioni di synthpop atmosferico (Mean Street). Album episodico che sembra soggiacere sotto un neutro manto di anonimato ma, all’occorrenza, anche in possesso di svolte in grado di strappare qualche fugace assenso. Non posso definire particolarmente lusinghiero questo debut, tuttavia le potenzialità e l’esperienza di Lars fanno auspicare una prossima release maggiormente coraggiosa e, chissà, dotata di più accattivante personalità. Tempo al tempo. Disco saturo di nostalgiche reminescenze 80’s ma anche contenuti convincenti solo a metà: il lavoro risulta sguarnito di quella fondamentale vitalità che l’avrebbe reso avvincente e mietitore di pieni consensi. L’appuntamento con gli applausi è comunque solo rimandato.

original article

blackoutmusique.com review: various artists – kamp holland

various artists - kamp holland outside frontAventures hollandaises

Les Oranjes éli­minent le Bré­sil et se taillent une place en de­mi-​fi­nale pour la Coupe du monde : l’équipe hol­lan­daise semble pro­mise à un brillant ave­nir si on en croit les ana­lystes… à moins que les Al­le­mands ne s’en mêlent. Enfin. Nous ne sommes pas ici pour par­ler de sport, et si les Pays-​Bas s’y en­tendent en foot, l’éti­quette hol­lan­daise En­fant Ter­rible se charge cet été de nous prou­ver qu’ils ne sont pas en reste ques­tion mu­sique syn­thé­tique un­der­ground. Après s’être dis­tin­gués par la pu­bli­ca­tion de plu­sieurs com­pi­la­tions d’avant-​​garde in­ter­na­tio­nale (voir notre post pré­cé­dent), le label se tourne enfin vers la scène lo­cale et nous en pro­pose un re­cen­se­ment mu­si­cal nec plus ultra.

Kamp Hol­land, c’est ainsi, selon les propres termes d’En­fant Ter­rible, deux vi­nyles d’élec­tro­nique mi­ni­male, pro­to-​elek­tro ou pop avant-​​garde: la vo­lon­té de trans­cen­der les genres est af­fi­chée et re­ven­di­quée au sein de cette col­lec­tion ico­no­claste. L’en­semble, d’un in­té­rêt constant à dé­faut d’une qua­li­té sou­te­nue, os­cille entre des chan­sons dan­santes de fac­ture clas­sique aux­quelles s’op­posent plu­sieurs pistes ins­tru­men­tales. La na­ture plus ou moins ac­ces­sible de ces der­nières (on varie des ri­go­lotes Pte­ro­dac­tyl Ex­tra­or­di­naire par Por­no­lo­gic ou La Hars de Lo­go­sam­phia, aux plus brui­tistes Slaaps­ta­king de Puin + Hoop et NONO de Peter Quist­gard) compte d’ailleurs pour beau­coup dans l’aura ex­pé­ri­men­tale qui se dé­gage de prime abord à l’écoute de la com­pi­la­tion. Cer­tains se­ront peut-​être re­bu­tés par les chan­ge­ments fré­quents et ra­di­caux de tempo et d’am­biance qui sur­viennent d’une piste à l’autre, chan­ge­ments qui peuvent rendre plus dif­fi­cile une écoute sui­vie des disques; pour notre part, nous pré­fé­rons sa­luer le cou­rage de l’éti­quette qui ose nous of­frir un pro­duit dif­fé­rent et au­then­tique. À cha­cun en­suite d’en juger selon ses propres goûts et in­cli­na­tions.

Quant aux quelques mor­ceaux plus ap­pro­priés aux mains des DJs un­der­ground d’ici et d’ailleurs, il y en a pour tous les goûts, des pistes très pop à celles plus dark d’in­fluence go­thique (on pense à la qua­si-​EBM Bye Bye des Les­bian Mou­se­clicks – En­fant Ter­rible reste fi­dèle à lui-​même). Trois nous ont tout par­ti­cu­liè­re­ment plu et nous vous les of­frons ici en écoute : les joyeuses lignes de syn­thé­ti­seur de Ruim­te­vaart Voo­ruit par Staat­seinde nous ren­voient à une synth-​​pop début 1980 à la Stahl­netz; Hun­ter Com­plex nous pro­posent des rythmes ré­so­lu­ment plus disco avec une De­sert que ne re­nie­rait pas To­bias Berns­trup; enfin, les ama­teurs de mi­ni­mal wave trou­ve­ront leur compte avec Al­lé­ge­ment de Mil­li­gram Re­treat, entre basse ro­bo­tique, voix éthé­rées et bruits de ra­dio-​tran­sis­tor. Si l’aven­ture vous dit, vous pou­vez mettre la main sur une des 623 co­pies li­mi­tées de Kamp Hol­land au www.​en­fant-​​ter­rible.​nl/​en­fant17.​html.

Georges Dimitrov

musicfrom.nl review: various artists – kamp holland

various artists - kamp holland outside frontEnfant Terrible is een belangrijke speler in de elektronische tegencultuur. Het label biedt sinds lange tijd ruimte aan verschillende soorten elektronische undergroundmuziek en wil zich voortaan nog sterker maken voor de lokale muziekscene. Op deze nieuwe verzamelaar geeft Enfant Terrible een overzicht van de huidige onafhankelijke elektronische muziekscene in Nederland.

Kamp Holland bevat een zeer breed scala aan elektronische acts uit diverse (sub)stijlen. Opvallend is hierbij dat het materiaal ondanks de grote variatie aan stijlen van een constante, zeer hoge kwaliteit is. Natuurlijk liggen sommige tracks beter in het gehoor dan andere, maar zwakke broeders bevat Kamp Holland eigenlijk niet. Omdat het te ver gaat om alle tracks uitvoerig te beschrijven, zullen we ons hier beperken tot de meest opvallende composities, maar eigenlijk doen we hiermee de rest tekort.

Opener Bye Bye van Lesbian Mouseclicks is een uptempo electrotrack die ook wel op Dave Clarke’s mixplaat World Service 2 had kunnen staan. Meteen hierna laat Bakeliet een heel ander geluid horen met Don’t Let Them Know. Dit nummer gaat meer richting OMD en Kraftwerk. De tracks van Neurobit en Pornologic refereren door de Commodore-achtige computergeluidjes nogal sterk aan het begin van de jaren ’80.

Ruimtevaart Vooruit van Staatseinde combineert elektronica met dialectpop en introduceert hiermee een compleet nieuw en wat uw recensent betreft erg leuk genre in de popmuziek. Desert van Hunter Complex is een wat donker electropopnummer, dat een stuk beter is dan het materiaal op het debuutalbum. Eén van de heftigste tracks op Kamp Holland is Not For Immortals van Autonon. Eigenlijk bestaat dit nummer uit twee delen die tegelijkertijd ten gehore worden gebracht en soms naadloos in elkaar vloeien. Er is een semi-klassiek stuk met strijkers te horen, maar daaronder en soms daaroverheen zit een track met vette breakbeats waar Atari Teenage Riot nog een puntje aan kan zuigen. Erg goed bedacht en bovendien een geweldige track.

De tracks van Distel en Puin & Hoop zitten in de dark-ambient hoek en ook Apse van Hadewych is donker en vrij rustig. Deze track bevat echter ook zang die het geheel een wat Teutoons karakter geeft. La Hars van Logosamphia begint met een uiterst lullig kermisdeuntje, maar dit wordt verderop voorzien van een vette breakbeat. Tegen het eind van Kamp Holland staan twee tracks die een flinke aanslag plegen op het gehoor van onervaren luisteraars. NONO van Peter Quistgard bevat veel noise en een flinke beat, maar Een Soort Van Geel van Murw is juist zeer experimenteel en beatloos. Kamp Holland eindigt vervolgens met het heerlijk relaxte Itlien van Treasure Of Grundo’ waarin piano, strijkers en een vrouwenstem de boventoon voeren.

Enfant Terrible geeft ons met Kamp Holland een dwarsdoorsnede van de elektronische undergroundscene. Als we op deze verzamelaar af mogen gaan, staat die er uitstekend voor. Als we bij MusicFromNL cijfers of sterren zouden uitdelen, kreeg deze verzamelaar van Enfant Terrible het volle aantal punten. Wereldplaat!

Eric Rijlaarsdam

original article